Jouw lijf als klokkenluider

Jouw lijf als klokkenluider*

Vandaag stond ik in Holland&Barrett, je weet wel, de ‘gezondheidswinkel’, zoals ik zelf altijd zeg. Bij de kassa ving ik een Engels gesprek op van een klant met de medewerkster. De Engelstalige dame verbaasde zich over zoveel ziekte in dit land. “Everybody has a burn-out, even young people!”, zei ze. “And everybody has Fybromyalgia**.” Grappig, dacht ik. Zeker dat laatste heb ik nog nooit iemand horen zeggen. Maar inderdaad. Het valt mij ook op, hoeveel mensen deze ‘diagnose’ hebben gekregen. “People in Holland eat a lot of sugar”, continueert ze. “I’m just saying there might be a connection here”, eindigt ze haar pleidooi.

Ze bleek te komen uit Zuid-Afrika en werkt op een schip waar ze “de hele wereld” tegenkomt. Verrassend om eens vanuit een andere hoek een belevenis van onze maatschappij te horen. Ik dacht dat ‘wij’ Nederlanders best gezond bezig waren. Dat, heel cliché (zelf van dichtbij meegemaakt), Amerikanen en Zuid-Afrikanen juist veel suikers eten, net zoals veel ongezonde fastfood. Nu weet ik dat over één kam scheren onzin is, maar toch.

Deze dame zette mij aan het denken. Zelf probeer ik al jaren ongezonde suikers, E-nummers enzovoorts te vermijden. Ook ben ik mij bewust van wat ik ‘mezelf’ aandoe als ik eens buiten mijn boekje ga. Om te breken met de massa en je eigen weg te vinden, is niet makkelijk. De verleidingen op alle gebied worden ons constant als een worst voorgehouden. (Nederlands Woordenboek: iemand een worst voorhouden = iemand een voordeel in het vooruitzicht stellen, teneinde hem te bewegen ergens mee akkoord te gaan.)

De maatschappij vormt ons. We luisteren totaal niet meer naar ons innerlijk. Scores en likes voeren de boventoon. Een leven met mens en natuur heeft langzaam plaatsgemaakt voor de digitale illusie. Wie erbuiten valt, telt niet mee.

Als je te lang teveel energie uitgeeft, komt je in het rood en maak je als het ware gebruik van je reserves. Bij de bank mag je tot een bepaald bedrag even rood staan, maar daarna gaat het je geld kosten. Dit klopt ook voor ons lichaam. Ga je te diep het rood in, dan bouw je -terwijl je al van je reserves gebruik maakt- tegelijkertijd nog meer schuld op. Gevolg: klachten, oververmoeid, prikkelbaar, ziek, wat dan ook. Je lichaam gaat aan de bel trekken en belt nèt zo lang en op een gegeven moment nèt zo luid als de klokkentoren van je dorp of stad tot jij wel moet luisteren!

En dan luidt mijn vraag: Wat wil je lijf jou vertellen? Waar luister je niet naar? Welke angst ligt hieronder? Welke emotionele ervaringen heb je weggedrukt om pijn te vermijden? Welk verlangen schuilt er diep in jou, dat je negeert? Wat krijgt er geen aandacht? Waar is tevredenheid of vreugde in het alledaagse gebleven?

De schoonheid van het leven zit niet in likes op Facebook, niet in je werk, niet in je prestaties, niet in je bezittingen. De schoonheid van het leven zit in jou! En wat jij daar mee doet in jouw leven.

(*Een klokkenluider is een werknemer die in de organisatie waar hij/zij werkzaam is een (vermeende) ernstige misstand constateert en deze bij een interne en/of externe partij meldt, met als doel dat deze partij iets doet om de misstand op te lossen.) bron: internet

(**Fibromyalgie is geen duidelijk omschreven ziekte en de oorzaak van de klachten is onduidelijk. Iemand heeft dan langdurig pijn in spieren, peesaanhechtingen en banden, vaak op meer plaatsen. De combinatie van spierpijn, spierstijfheid en vermoeidheid komt echter bij zo veel mensen zo vaak voor, dat deze combinatie een eigen naam heeft gekregen: ‘fibromyalgie’. Dokters weten er geen raad mee, want eigenlijk kunnen ze nooit wat vinden.) bron: internet